Dat is hem!
Er zijn twee hongerigen en maar één boterham. Wat is nu verstandiger en/of wijzer, de boterham delen of de boterham in zijn geheel laten toevallen aan de sterkste van de twee hongerigen? Hoe denken evolutiebiologen over zo’n vraag? Zou er werkelijk sprake kunnen zijn van een reëel bestaand altruïsme? Van een echt honderd procent belangeloos altruïsme?
Wie kent het antwoord?
wereld en verwondering 
In de natuur zijn hier met wat meer informatie meerdere goede antwoorden mogelijk.
Wij mensen zijn hier te kortzichtig en gewelddadig voor.
Bezorgde groet,
De magerste van de twee heeft het meeste recht op de boterham, ongeacht wie de sterkste is.